سلام
وای که چقدر دلم گرفت، داشتم تو گوگل دنبال چیزی میگشتم که به موزیک لحظه های معین برخوردم، خیلی دلم گرفت. چون قول داده بودم دیگه تو غریبه عشق پرشین بلاگ از خودم ننویسم و از طرفی هم دلم میخواستم با کسی درددل کنم اینجا نوشتم، ببخشید بعد از یک ماه اومدم و الان میخوام سال نورو (که وارد ماه دومش شدیم) تبریک بگم.
تصمیم گرفتم اینجا از دلم و غم و شادیم بنویسم و غریبه عشق (پرشین بلاگ) رو خالی از احساسات خودم بذارم. موقع نظر دادن برای وبلاگ بچه های پارسی بلاگ آدرس اینجا و برای نظر دادن درباره وبلاگ دوستای پرشین بلاگیم آدرس اونیکی وبلاگو میدم، هرکدومو دوست دارید ببینید.
متشکرم، امیدوارم تنهام نذارید...
